RAMAZÂN-I ŞERÎF'İN FAZÎLETİ İbn-i Huzeyne (r.a.), Selmân-ı Pak'dan (r.a.)'dan naklediyor: Resûlullâh (s.a.v.) Şâbân ayının son günündeki hutbelerinde şöyle buyurdular: "Ey insanlar! Büyük, mübârek bir ay size geliyor. Öyle bir ay ki; onda bin aydan hayırlı bir gece vardır. Allah o ayın orucunu farz kılmıştır. Gece sahura kalkmayı da sünnet kılmıştır. Kim o ayda iyilikten bir hasletle Allâh'a yaklaşırsa Ramazan'ın dışında farzı yerine getiren kimse gibi olur. Kim ramazan ayında bir farz edâ ederse, Ramazan'ın dışında yetmiş farz edâ eden gibi olur. O, sabır ayıdır. Sabrın sevâbı cennettir. Yardımlaşma ayıdır. Onda mü'minlerin rızkı artar. Kim oruçluya iftar ettirirse, günahlarını affettirir, boynunu ateşten kurtarır. Onun sevâbından bir şey eksilmeksizin kendisi de aynı sevâbı alır." Dediler ki: "Yâ Resûlullâh! hepimiz oruçluya iftar ettirecek bir şey bulamıyoruz." Bunun üzerine Resûlullâh (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Hazret-i Allah bu sevâbı, bir hurma ile veya bir yudum su ile veya bir tadımlık sütle oruçluya iftar ettirene de verir. O öyle bir aydır ki, başı rahmet, ortası mağfiret, sonu da cehennemden âzâd olmaktır. Kim bu ayda köle veya câriyesinin veya işcisinin işini hafifletirse, Allâhü Teâlâ onu affeder ve cehennemden âzâd eder. Şu dört hasleti mümkün olduğunca çoklaştırın: Bundan iki hasletle Rabb'inizi hoşnut edersiniz, iki haslete de siz muhtaçsınız Rabb'inizi hoşnut kıldığınız iki haslet: Allâh'tan başka ilâh olmadığına şehâdet etmeniz ve ondan bağışlanma dilemenizdir. Muhtaç olduğunuz iki haslet de Allâh'tan cenneti istemeniz ve cehennemden ona sığınmanızdır. Kim oruçlu birine su içirirse; Allah da ona benim havzımdan içirir ki o, cennete girinceye kadar susamaz. (Hayat Rehberi) Hadîs-i Şerîf: "Kim aç bir Müslümanı doyurusa, Allâhü Teâlâ onu cennet meyvelerinden doyurur." (Ebû Nuaym, Hilyetü'l-Evliyâ) Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem şöyle buyuruyor: "Her kim, bu ayda bir oruçluya bir bardak su ikrâm ederse Allâhü Teâlâ ona, benim Havz-ı Kevser'imden öyle bir su içirir ki, cennete girinceye kadar, bir daha asla susuzluk çekmez." (Terğib 2/218, Hayât'üs-Sahâbe)