Kabal'ın genetiği oynanmış GDO'lu tohumlardan halk olarak kurtulmamız lazım. Neden?  Niçin? 

Seçici olacaz ve üreticiden isteyecez.

Ürün yapmazlarsa aşağıda yazılan kendi

doğal buğdayımızla çoçuklarımıza yani

ailemize ekmeği kendimiz yapacaz.

Dikkatle okuyun lütfen içinde neler var .

Yediğimiz ekmek ekmek değil; çok azı müstesna, bu işi doğru yapıyor. 

Çin'den ithal edilen ve E920 koduyla bilinen L-sistein, ekmek şişkinliği vermesi için kullanılıyor ve genelde kanatlı hayvanlar, insan saçı ve domuz kılından elde edildiği biliniyor. 

Siyonistler tohum satıyor, ziraat ilacını satıyor, sentetik gübresini satıyor. 

Özellikle glifosat, yabancı otları öldürmek için bütün bitkilere sıkılıyor

Pestisitler, genetik olarak değiştirilmiş bazı buğday türlerinde, doğal olarak böcekleri uzaklaştıran özellikler sağlayacak şekilde modifiye ediliyor. 

Sentetik gübreler, azot, fosfor ve potasyum içeren kimyasal gübreler yaygın olarak kullanılıyor. 

Tohum kaplamasında metalaxyl, tiametoksam gibi kimyasal maddeler yaygın olarak kullanılıyor.

Türkiye’nin farklı coğrafi bölgelerinde yetişen bazı önemli doğal buğday çeşitleri şunlardır:

1.  Karakılçık Buğdayı 

   - Özellikleri: Anadolu’nun en eski buğday çeşitlerinden biridir. Sert, dayanıklı ve siyaha yakın kılçıklarıyla bilinir. Kuraklığa ve soğuk iklimlere dayanıklıdır.

   - Yetiştiği Bölgeler: Ege Bölgesi başta olmak üzere, İç Anadolu ve Akdeniz bölgelerinde de yetiştirilir.

   - Kullanımı: Geleneksel ekmek yapımında kullanılır. Aromatik ve yüksek besin değerine sahiptir.

2.  Sarı Buğday

   - Özellikleri: Sarımsı renkte başakları olan bu buğday, yüksek protein içeriği ile bilinir. Verimi yüksektir ve ekmeklik buğday olarak kullanılır.

   - Yetiştiği Bölgeler: Özellikle İç Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde yaygındır.

   - Kullanımı: Un üretimi ve ekmek yapımında tercih edilir.

3.  Siyez Buğdayı

   - Özellikleri: Siyez buğdayı (Triticum monococcum), tek başakçıklı ve 10 bin yıl önceye dayanan bir geçmişe sahip, genetiği bozulmamış bir buğday türüdür. Protein ve lif oranı yüksektir.

   - Yetiştiği Bölgeler: En yaygın yetiştiği yerler Kastamonu ve çevresidir.

   - Kullanımı: Un, bulgur, makarna ve çeşitli ekmek türleri yapımında kullanılır. Besleyici değeri oldukça yüksektir.

4.  Kavılca Buğdayı

   - Özellikleri: Kavılca buğdayı (Triticum turgidum), 13 kromozom çiftine sahip bir buğday türüdür. Sert kabuğu nedeniyle işlenmesi zor ancak besin değeri yüksektir.

   - Yetiştiği Bölgeler: Doğu Anadolu Bölgesi, özellikle Kars ve çevresinde yetiştirilir.

   - Kullanımı: Un yapımında kullanılır. Lezzetli ekmek ve hamur işleri elde edilir.

5.  Bezostaja Buğdayı

   - Özellikleri: Bezostaja, Türkiye’de oldukça yaygın olarak ekilen bir buğday türüdür. Yüksek verimli ve dayanıklı bir buğday çeşididir. Genetik yapısı güçlüdür.

   - Yetiştiği Bölgeler: İç Anadolu ve Trakya bölgelerinde yaygın olarak yetiştirilir.

   - Kullanımı: Ekmeklik buğday olarak kullanılır ve un yapımında tercih edilir.

6.  Göynük Buğdayı

   - Özellikleri: Taneleri küçük, koyu renkli bir buğday türüdür. Kılçıksızdır ve oldukça dayanıklıdır. Genellikle taş değirmenlerde öğütülerek un yapılır.

   - Yetiştiği Bölgeler: Karadeniz ve İç Anadolu bölgelerinde yetiştirilir.

   - Kullanımı: Un yapımında kullanılır, besleyici ekmekler elde edilir.

7.  Zerun Buğdayı

   - Özellikleri: Yüksek protein içeriği ve sarımsı rengi ile bilinen buğday türüdür. Tarımsal hastalıklara karşı dayanıklıdır.

   - Yetiştiği Bölgeler: İç Anadolu Bölgesi’nde yaygın olarak yetiştirilir.

   - Kullanımı: Ekmeklik un yapımında tercih edilir.

8.  Karacabey Buğdayı 

   - Özellikleri: Bu buğday türü, yüksek verimi ve dayanıklılığı ile bilinir. Sert yapısı ve kaliteli un elde edilmesiyle dikkat çeker.

   - Yetiştiği Bölgeler: Marmara Bölgesi, özellikle Bursa civarında yaygındır.

   - Kullanımı: Un yapımı ve ekmek üretiminde yaygın olarak kullanılır.