PEYGAMBERİMİZİN (S.A.V.) ŞEFÂATİ
Resûlullâh’ın (s.a.v) şefâatleri dünyâda ve âhirette devamlıdır ve hâlen şefâat etmektedir.
Resûlullâh’ın (s.a.v.) kıyâmet günü birçok şefâati vardır.
Birincisi büyük şefâattir ki Âraf ehline, mahşer halkınadır.
Üçüncüsü, cehenneme giren günahkar mü’minleredir. Şefâati ile oradan çıkarır.
Dördüncüsü, cennete hesapsız girenler hakkındaki şefâatidir.
Beşincisi, cennettekilerin derecelerinin yükselmesini sağlayan şefâattir.
Altıncısı, Medine’de ölenlerin nâil olacağı şefâattir.
Yedincisi, amcası Ebû Tâlib’in azabının hafiflemesi için şefâattir.
Sekizincisi, kendisine salât ve selâm getirenlere şefâatidir.
Dokuzuncusu, sevabı ve günahı denk olanların ve Âraf ehlinin cennete girmeleri için şefâattir.
Onuncusu, ümmetinin diğer ümmetlerden önce cennete girmesi için şefâattir.
On birincisi, ümmetinden büyük günah sahibi olanlara şefâatidir.
Kıyâmet günü âsi mü’minlerden bazıları cehenneme girerler. Cehennem ehli onları ayıplayarak şöyle derler: “Siz Allâhü Teâlâ’ya kulluk ediyor ve ona hiçbir şeyi ortak koşmuyordunuz. Buna rağmen cehenneme girdiniz ve çıkmayacaksınız.”
Bunun üzerine Allâhü Teâlâ bir avuç su ile bir melek gönderir. Suyu bu insanların içinde bulunduğu ateşe serper. Cehennemlikler onlara gıpta ederler. Daha sonra cehennemden çıkıp cennete girerler.”
Allâh’ım! Bizi Hz. Muhammed (s.a.v)'in şefâatiyle hiç azaba uğramadan geniş rahmetinle cennete koy. Sen Erhamu’r-Râhimînsin. (Hayat Rehberi)
Hadîs-i Şerîf:
“Kıyâmet günü şefâatim Allâh’tan başka ilah olmadığına ve benim de Allâh’ın resûlü olduğuma şehâdet eden kimse içindir.” (Taberânî, el-Mu'cemu'l-Evsat)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder