~KERBELA VAK’ASI~ ▪️Hz. Hüseyin (r.a) M.680 (H. 61) senesi muharrem ayının 10. günü Sinan bin Enes tarafından Kerbelâ'da şehit edildi. Bu arada hanedân-ı Resûlullâh'dan 72 kişi de şehid oldular. Hz. Hüseyin'in oğlu Zeynel­âbidîn, hasta olduğu için öldürülmedi. Kadınlar ve Hz. Hüseyin'in mü­bârek başı Şam'a götürüldü. Şam'a vardıklarında, Zübeyr ibn-i Kays Yezîd'in huzuruna girdi. Vak'ayı anlattı. Yezîd'in gözleri yaşlarla doldu. Yezîd: "Allah, ibn-i Sümye'ye (Ubeydullah bin Ziyâd'a) lânet etsin" dedi ve Hz Hüseyin'e rahmet okudu. Daha sora Yezîd, Hz. Hüseyin'in evlâd ve ehlini kendi sarayında müsâfir etti. Bütün ev halkı gelip onlara tâziyede bulundu­lar, üzüntülerini izhar ettiler. Bu vak'ada neleri alınmış veyâ kay­bolmuşsa kat kat fazlasıyla verdiler. Daha sonra Yezîd, Zeynel-âbidîn hazretlerini ayrı bir saraya yerleştirdi. Kendisini akşam- sabah sofra­sına dâvet ederdi. Bilâhare onların kendi arzuları üzerine yanlarına elçi vererek Medîne-i Münevvere'ye gönderdi. Bu hâdiseden dolayı bâzı kimseler ileri giderek Yezîd'e lânet eder­ler. Bu doğru değildir. ▪️Esâsen Hz. Hüseyin'in katline Yezîd'in ne rızâsı, ne de emri vardır. Huccet’ül-İslâm, İmâm-ı Gazâlî de böyle der. Allâme Alî bin Osman Ûşî de, Bed'ül-Emâlî adlı muhalled eserinde; "Yezîd'e, taassub ve cehâlette ileri gidenlerden gayrı, kimse lânet et­medi" diyor. Bu durum muvâcehesinde, Yezîd'in aleyhinde konuşmak doğru olmaz. Hiç değilse sükût etmek lâzımdır...... ▪️Merhum Hasan ARIKAN (r.aleyh) (Muhtasar Siyeri Nebi.)