❀ Kul Rızkı İçin Üzülmemeli ❀ Fakirullah Hazretleri Var Tillo’da, Mârifetnâme Kitabının Yazarı İbrahim Hakkı Efendi Hazretlerinin Mürşidi. İsmâil Fakirullah Hazretleri Bir Gün Bir Talebesini Suya Göndermiş, “Git Şu İbriği Şu Çeşmeden Doldur da Gel.” Demiş. O Çocuk da Almış İbriği Gitmiş Çeşmeye Doldurmağa. Oyuna Dalmış. Öğlen Geçmiş, İkindi Geçmiş. Derken Aklı Başına Gelmiş. Hemen Gitmiş Çeşmenin Başına, Suyu Doldurup Gelmiş Ama Hakîkâten Mahzûn, Üzgün Bir Hâlde. Oradaki Öğrenciler, Sen Nasıl Geç Kalırsın, Hocamızı Bekletirsin Diye Yer misin Yemez misin, Dövmeye Başlamışlar. Derken, Fakirullah Hazretleri Acele ile Telâşla Koşarak Geliyor, “Durun! Yapmayın, Yapmayın!” Diyor. Duruyorlar, “Hocam, Bu Hatâ İşledi, Hak Etti.” Diyorlar. “Hiç de Hak Etmedi ve Çok da Günâha Girdiniz, Helâlleşin!” Dedi. Mübârek Zât Buyurdu ki, “Nazar Ettim. Bizim Kısmetimiz Olan Su, Dağdan Yeni Geliyordu. Arkadaşınız O Suyu Almağa Gittiği Zaman, Henüz Bize Tahsis Edilen Su, Çeşmeye Gelmemişti. Allahû Teâlâ Ona Unutturdu. Vakit Doldu, Bizim Çeşmeye Su Geldi ve O Çocuk Kovayı Doldurdu. Siz de Bunu Dövdünüz. Şimdi Nasıl Helâlleşeceksiniz? Elini mi Öpersin, Ayağını mı Öpersin, Yanağını mı Öpersin, Affet Bizi mi Dersin...” Düşünün ki Kısmet Olmayan Su Eve Gelmiyor. İşte Herkesin Rızkı, O Kadar Kesin Tâyin Edilmiştir. Dolayısıyla, Hiçbir Allah’ın Kulu Rızkı İçin Üzülmemelidir. Peki, Çalışmalı mıdır? Çok! Çünkü Çalışmak, İbâdettir Ama O Çalıştığımızla Rızkımızın Hiçbir İlgisi Yoktur. Sevâd-ı A'zam